Hoe verloopt een normaal proces van hechting?
Het proces van hechting kan het beste worden weergegeven door middel van een cirkel. Deze cirkel wordt ook wel 'de cirkel van veiligheid' genoemd.
Het vertrekpunt van de cirkel is de veilige basis van waaruit het kind de omgeving kan gaan verkennen. Het kind wil graag door vertrouwde personen gesteund en gestimuleerd worden om op onderzoek (ook wel 'exploratie' genoemd) uit te gaan. Dat is in het plaatje terug te zien in het praatwolkje. Citaat: Voor mij moet je…mijn exploratie ondersteunen.
Naast dit ondersteunen van het kind, wordt ook van vertrouwde personen verwacht dat ze ondertussen op het kind letten, dat ze het kind helpen als dat nodig is en dat ze met het kind samen plezier beleven (citaat: voor mij moet je…op me letten, me helpen en plezier delen). Dit alles hoort bij wat aan de bovenkant van de cirkel geschreven staat: de 'veilige basis'.
Bron afbeelding: Cooper, Hoffman, Marvin en Powell (1999).
Maar leren gaat nooit zonder horten of stoten. Op momenten dat het kind zich bezeert, schrikt of moe is, heeft het de hulp van vertrouwde personen nodig om gerustgesteld te worden. Op dat moment zoekt het kind door middel van de 'aangeboren neiging' de vertrouwde personen op. Dit proces is weergegeven aan de onderkant van de cirkel: de 'veilige haven'. Een kind voelt zich veilig als er een balans is tussen de veilige basisfunctie en de veilige havenfunctie. Uit onderzoek blijkt dat het kind zich aanpast aan de gehechtheidspatroon die de ouder/verzorger zelf als kind heeft ontwikkeld.
