We zien dat je Internet Explorer gebruikt, een oude en onveilige browser. Daardoor kunnen we je niet de mooie website voorschotelen die we zouden willen.
Je bent van harte welkom in elke andere browser zoals bijvoorbeeld Chrome, Firefox of Microsoft Edge. Wij wachten hier wel, tot zo!
Bij Bartiméus staan de mensen en onze unieke expertise centraal. Kijk mee door de ogen van alle mensen binnen de organisatie.
In een woonwijk in Ermelo wonen jongvolwassenen met een visuele beperking gezamenlijk in twee geschakelde woningen: 'de Wittenborgh’ genoemd. Ze krijgen de begeleiding die nodig is om dagelijkse taken zelfstandig uit te voeren. Bewoners Melanie en Dion vertellen hoe dit hen bevalt.
Arnout beleeft avonturen die voor velen al uitdagend zijn, laat staan voor iemand met een visuele beperking. Hij is geboren met Aniridie, een zeldzame oogafwijking waarbij de iris ontbreekt. Met beide ogen ziet hij ongeveer tien procent. Dit weerhoudt hem er niet van om zijn grenzen te verleggen.
In een woonwijk in Ermelo staan twee geschakelde woningen waar jongvolwassenen met een visuele beperking samenwonen: de Wittenborgh. Hier leren jongeren vaardigheden die nodig zijn om zelfstandig te wonen. Wij gingen in gesprek met bewoners Tom en Roan.
Toen Matthieu hoorde dat hij door de zeldzame bindweefselaandoening PXE zijn zicht ging verliezen, sloeg dat nieuws in als een bom. Hij was 45, had een bloeiend metselbedrijf en stond midden in het leven. Langzaam maar zeker pakte hij de draad weer op en vond een nieuwe passie. Hij vertelt hoe.
Stan studeert in de zomer van 2025 af aan de masteropleiding Jazz & Pop piano van de Hogeschool voor de Kunsten Utrecht. Hij is 25, blind en woont in kamertrainingscentrum het Ovaal van Bartiméus in Zeist. Met zes andere jongeren, ook visueel beperkt, woont hij daar zo zelfstandig mogelijk.
De één heeft meer behoefte aan sociaal contact dan de ander, maar we hebben het allemaal nodig. Simon ziet nog maar 3%, en dan is het ineens minder makkelijk om sociale contacten te onderhouden. Simon: ‘Maar dat sociale vind ik belangrijk. Daarom blijf ik altijd zoeken naar wat wel kan.’
Kiara (5) heeft achromatopsie en is daardoor kleurenblind en overgevoelig voor licht. Ze ziet alleen grijstinten en haar gezichtsvermogen is erg laag. Ook bij haar zusje Naomi (2) is achromatopsie geconstateerd. De ouders zien hun toekomst toch vol vertrouwen tegemoet. Moeder Marion vertelt waarom.
Veel mensen vinden het belangrijk dat hun werk voldoening geeft en bijdraagt aan de maatschappij, want werken doe je niet alleen voor het geld. Marjolein weet daar alles van: ze werd blind, maar is nooit gestopt met haar vrijwilligerswerk. En dat leverde haar meer op dan ze ooit had durven dromen.
Simon onderneemt van alles en reist zelfstandig naar vele plekken. Je zou dan ook haast niet geloven dat hij een visuele beperking heeft. Zijn netvlies is aangetast door diabetes. Met één oog ziet hij niets meer en met het andere nog maar 3%. Hoe hij toch zijn weg vindt? Dat lees je hieronder.