We zien dat je Internet Explorer gebruikt, een oude en onveilige browser. Daardoor kunnen we je niet de mooie website voorschotelen die we zouden willen.
Je bent van harte welkom in elke andere browser zoals bijvoorbeeld Chrome, Firefox of Microsoft Edge. Wij wachten hier wel, tot zo!
Iemand met kegeldystrofie of kegelstaafdystrofie krijgt moeite met gezichten herkennen, lezen en tv kijken. Soms hebben de patiënten moeite met kleuren zien. In het netvlies van het oog zitten staafjes en kegeltjes. Die vangen licht op. De kegeltjes zijn lichtgevoelige cellen die details en kleuren kunnen waarnemen. Met de staafjes zien we in de schemering. Kegeldystrofie is een erfelijke afwijking in het netvlies waardoor de kegeltjes niet meer goed functioneren.
De meest voorkomende kegeldystrofie is de ziekte van Stargardt. De ziekte begint meestal in de kinder- of adolescentenleeftijd en vaak in beide ogen. Met aanpassingen kunnen kinderen met Stargard regulier onderwijs volgen. Achteruitgang van het centrale gezichtsvermogen kan vrij snel optreden. Hoe snel dit gaat, verschilt per persoon. Er zijn echter ook mensen, bij wie de aandoening later begint en langzamer verloopt. De leeftijd waarop de ziekte optreedt varieert sterk, van kleuterleeftijd tot boven de 60 jaar. Er komen mengvormen voor waarbij niet alleen de kegels maar later ook de staafjes in meer of mindere mate zijn aangetast. We spreken dan van een kegel-staafdystrofie.
Vaak is deze dystrofie een variant van de ziekte van Stargardt. Door het afsterven van kegeltjes ontstaan problemen bij het zien van kleuren en details. Vervolgens functioneren ook de staafjes steeds slechter, waardoor ook het kijken in zwart-wit en in schemer en donker moeilijker wordt. De aantasting van de kegels en staafjes leidt uiteindelijk tot ernstige slechtziendheid of zelfs blindheid.